Osmanlıca sözlük - ‘Ü’ ile başlayan kelimeler

	Sözlük Derlemesi
	KuRGuN SöZLüK Osmanlıca sözlük Kaynaklar/Sources

bulunan kelime: 114

sayfa: 4 / 6

rümmane: Kapan taşı. * Kırkbayır.
rümme: (C.: Rumem-Rumam) Eskimiş urgan parçası.
rümuk: Durmak. * İkamet etmek, oturmak, mukim olmak.
rümye: Ağaçtan nakşolmuş bir suret.
rüs': Göz kapağında olan hastalık.
rüsela: (Resül. C.) Resüller, peygamberler.
rüsg: (C.: Ersâg) Bilek. * Hayvanların tırnağıyla baldırı arasında olan incecik yer.
rüsta-hiz: f. Mahşer, kıyamet.
rüstaî: (Rüstâyi) f. Köyle ilgili. * Köylü.
rüstak: (C.: Resâtik) Büyük köy.
rüste: f. 'Çıkmış, bitmiş, yetişmiş' anlamlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Nev-rüste $ : Yeni yetişmiş bitki.
rüstem: f. Şark edebiyatında kuvvet ve cesaretin timsali olarak bilinen ve Zaloğlu Rüstem diye veya 'Rüstem-i Sistanî' nâmiyle meşhur İran'lı bir kahramandır.
rüstî: f. Üstünlük, muvaffakıyet. * Yiğitlik. * Kuvvet.
rüsub: Kab içinde kalan su. * Suyun dibine batmak. * Tortu, dibe çöken, çöküntü.
rüsubat: Çöküntüler, tortular.
rüsuh: İlim ve fennin derinliğine vukufiyet. Sağlamlık. Devamlılık. Yerinde, sağlam, sâbit ve devamlı olmak. * Meharet, meleke.
rüsuhiyet: Rüsuhluluk, rüsuhlu oluş.
rüsum: Resimler, şekiller. Âdetler. Vergiler, gümrükler, gümrük vergisi. * Merasim, usûl.
rüsumat: (Rüsüm. C.) Gümrük idâresi.
rüsül: (Resül. C.) Peygamberler, resüller. Bir kitapla gelen nebiler.

Osmanlıca sözlük

KuRGuN SöZLüK