 | Sözlük Derlemesi |
| bulunan kelime: 148 | sayfa: 3 / 8 |
- rudbar
- f. Irmak kenarı. * Büyük ırmak.
- rudda'
- (Râdı. C.) Süt emenler.
- rude
- (C.: Rudegân) f. Bağırsak.
- rudha
- Perde, setre.
- rudsaz
- f. Çalgıcı.
- rufse
- Su nöbeti.
- rufud
- (Rifd. C.) Bahşişler.
- ruga'
- Sada, ses. * Deve, sırtlan ve deve kuşunun bağırması.
- rugba'
- Rağbet etmek, istemek, arzulamak.
- rugerdan
- f. Yüz döndüren, yüz çeviren.
- rugl
- Bir acı ot. * Sünnetsizlik. * Bol olmak, bolluk.
- ruh
- f. Yanak, yüz, çehre. * Arabçada: Efsânevi bir kuş. (Bak: Ruhsâr)RUH : Can, nefes, canlılık. * Öz, hülâsa, en mühim nokta. * His. * Kur'an. * İsa (A.S.). * Cebrail (A.S.). * Korkmak. More…
- ruh-bahş
- f. Ruh veren, ruh bahşeden.
- ruh-efza
- f. Cana can katan. Canlılık veren. (Ruhfeza da denir)
- ruha
- Ferahlık. * Yumuşak rüzgâr.
- ruham
- Mermer.
- ruhama
- (Rahim. C.) Rahim olanlar.
- ruhamî
- Mermerden yapılmış. Mermerle ilgili.
- ruhaniyyet
- Yalnız ruhtan ibaret olan şeyin hali. Ölmüş bir kimsenin devam etmekte olan ruhi kuvveti. * Ruhanilik.
- ruhaniyyun
- (Ruhanî. C.) Ruh âlemine mensub olanlar. Âlem-i gayba nüfuz eden çok nuraniyet kazanmış zâtlar.
| Osmanlıca sözlük | KuRGuN SöZLüK |
 ana sayfa | Kaynaklar/Sources |  yukarı |
| © 2019 KuRGuN | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.12 |