 | Sözlük Derlemesi |
| bulunan kelime: 265 | sayfa: 1 / 14 |
- yûdlûn
- Tarhun otu.
- ya
- 'Hey, ey! mânasında nida olarak kullanılır. Arapçada başına geldiği kelimenin i'rabını ötre okutur. Yâ-Halimu, Yâ-Rahimu da olduğu gibi. Yâ, terkibli kelimelerin başına gelirse; More…
- ya'bub
- Hızla akan nehir. * Suyu çok olan ark. * Bulut. * Hızla giden at. ◊ Hızla akan nehir. * Suyu çok olan ark. * Bulut. * Hızla giden at.
- ya'fur
- (C.: Yaâfir) Tüyleri toprak renginde olan ceylân. * Ceylân yavrusu. * Gecenin beşte veya altıda bir bölümü. * Peygamberimizin merkebinin adı.
- ya'lul
- (C.: Yeâlil) Beyaz bulut. * Su üzerinde peydâ olan kabarcık. * Çift hörgüçlü deve.
- ya'mele
- İşe dayanıklı cins dişi deve.
- ya'mur
- (C.: Yeâmir) Bir nevi ağaç. * Oğlak. Kuzu. ◊ (C.: Yeâmir) Bir nevi ağaç. * Oğlak. Kuzu.
- ya'ni
- (Yâni) Bundan maksat, demek, demek isteniyor ki.
- ya'sub
- Arı beyi. * Emir, bey, reis. * Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm'ın bir atının ismi. * Atın alnındaki beyazlık. * Bir nevi kuş.
- ya'zid
- Acı marul.
- ya eyyühel hoto
- Ey vahşi, kaba dağ adamı!
- ya leyte
- Keşke, ne olurdu.
- yab
- f. 'Yaften: Bulmak' mastarından emir kökü olup, birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Şifayab $ : Şifa bulan, iyileşen.
- yaban
- f. Çöl, sahra.
- yabani
- Yabana mensub. Issız yerlerde yaşıyan. Yabancı, alışmamış.
- yabende
- f. Bulan, bulucu. * Keşfeden, kâşif.
- yabis
- Kuru.
- yabnak
- f. Bulan, bulucu.
- yad-bud
- f. Armağan, yâdigâr.
- yadbüd
- f. Hâfıza kuvveti.
| Osmanlıca sözlük | KuRGuN SöZLüK |
 ana sayfa | Kaynaklar/Sources |  yukarı |
| © 2019 KuRGuN | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.12 |