Osmanlıca sözlük - ‘V’ ile başlayan kelimeler

	Sözlük Derlemesi
	KuRGuN SöZLüK Osmanlıca sözlük Kaynaklar/Sources

bulunan kelime: 774

sayfa: 1 / 39

va: 'Vah, yazık meâlinde olup hayf, hasret, esef gibi kelimelerle birlikte söylenir. (Buna Arabçada edât-ı nüdbe denir.)Türkçede bunun yerine; vâh, vây, eyvâh edatları kullanılır. Bunlar More…
va': Çakal.
va'b: Ulaştırmak, vardırmak. * Toplamak, cem'etmek.
va'd: Söz verme. Söz verilen şey. Bir kimsenin yapacağına veya yapmayacağına dâir söz vermiş olduğu husus.
va'de: Bir iş için önceden belli edilen zaman. Bir işi te'hir etmek, sonraya bırakmak için olan belli vakit. * Ecel.
va'k: Sıtma ve harareti.
va'k(a): Yaramaz huylu kişi.
va'ke: Cenk yeri, dövüş alanı.
va'l: Sığınacak yer.
va'n: Sığınacak yer, melce'. * Ot yetişmeyen taşlık ve sert yapılı arazi.
va'r: (Va'ra) Sağlam yer, sert yer.
va's (vüuse): (C: Vuasâ) şiddet, mihnet.
va'va': İnsan topluluğu. * Sesler.
va'z: Dinî mes'eleler üzerinde konuşup nasihat etmek. Kalbi yumuşatacak sözlerle insanı iyiliğe sevke çalışma.
va esefa: Vah, esefler olsun! Eyvah, çok yazık!
va hasreta: Vah vah! Ne yazık ki! (Teessür bildirir.)
vaad: (Bak: Va'd)
vaaz: (Bak: Va'z)
vabeste: f. Bağlı, mütevakkıf, olması bir şeye bağlı olan.
vabil: Yağmur. İri katreli yağmur.

Osmanlıca sözlük

KuRGuN SöZLüK