 | Sözlük Derlemesi |
| bulunan kelime: 631 | sayfa: 1 / 32 |
- p
- Osmanlı alfabesinin üçüncü harfi olup, ebced hesâbında 'b' harfi gibi iki sayısına tekabül eder.
- pa-çe
- f. Küçük ayak. Pantolon, şalvar gibi şeylerin dizden aşağı olan kısmı. Paça. * Koyun, keçi ve sığır ayağı. * Koyun, keçi ve sığır ayağından yapılan yemek.
- pa-çile
- f. Karda yürüyüp yol açmak gayesiyle ayağa giyilen bir çeşit ayakkabı.
- pa-dam
- f. (Ayaktan yakalayan) Kuş tuzağı.
- pa-deş
- f. Mükâfat.
- pa-hast
- f. Ayak altında kalmış, çiğnenmiş olan.
- pa-kub
- f. Çengi.
- pa-mal
- f. Ayak altında kalmış, çiğnenmiş.,
- pa-mal-i adüv
- Düşmanların ayakları altında çiğnenmiş.
- pa-nihade
- f. Ayak koymuş, ayak basmış. Gelmiş, ulaşmış, vâsıl olmuş. * Doğmuş, tevellüd etmiş.
- pa-puş
- f. Ayak örten. Ayakkabı, pabuç.
- pa-renc
- f. Ayak teri. Ücret.
- pa-sar
- f. Tekme. Tepme.
- pa-sebük
- f. İşine sarılmış, ayağına çabuk.
- pa-sitade
- f. Ayakta duran. Kaim.
- pa-süvar
- f. Yaya olan, yaya, piyade.
- pa-yab
- f. Kuvvet, kudret, tâkat. * Su birikintisi. * Havuzun dibi. * Kuyu basamağı. * Son, nihayet.
- pa-zede
- (Bak: Pâyzede)
- paçan
- f. Saçan, saçıcı.
- paçavre
- f. Paçavra, kirli bez.
| Osmanlıca sözlük | KuRGuN SöZLüK |
 ana sayfa | Kaynaklar/Sources |  yukarı |
| © 2019 KuRGuN | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.12 |