 | Sözlük Derlemesi |
| bulunan kelime: 27 | sayfa: 1 / 2 |
- oba
- Ev biçimi, birkaç direkli, uzun bölüntülü keçeden yapılmış göçebe çadırı. * Çadırlardan müteşekkil küçük topluluk. * Göçebe ailesi. Çadır halkı.
- objektif
- Fr. Hakikatı olduğu gibi aksettiren. * Fotoğraf makinası ve dürbün gibi cihazlardaki mercekler. * Gaye. * Fls: Varlıkla alâkalı.
- od
- t. Ateş, nar.
- ofis
- Fr. Yazıhane, daire, büro.
- oğlak
- Keçi yavrusu.
- ok
- Yay veya keman denilen kavis şeklinde bükülmüş bir ağaç çubuğa gerili kirişe takılarak uzağa atılan ucu sivri demirli ince ve kısa değneğe verilen addır. Ok, silâhın icadından evvel More…
- okiyye
- (Veya hemzenin hazfı ile 'Vekiyye') Eskiden kullanılan bir ağırlık ölçüsü. Yerlere ve muhitlere göre değişir. Dörtyüz dirhem ağırlık. Yedi miskal veya kırk dirhem ağırlık. More…
- okka
- t. Eskiden kullanılan bir ağırlık ölçüsü. Dörtyüz direm ağırlık. Okiyye. (Bak: Direm)
- okyanus
- Büyük deniz. Bahr-ı muhit. * Arapça büyük lügat kitabı.
- oligarşi
- Yun. Siyasi iktidarın, bir zümreden olan kişilerin elinde bulunması.
- operasyon
- Fr. Bir cerrahın canlı bir vücut üzerinde yaptığı cerrahi müdahale. Ameliyat.
- oran
- Ölçü, mikyas. * Biçim, tenasüb, endam. * Tahmin, keşif.
- ordugâh
- f. Ordunun konakladığı yer. Açıkta konaklayan ordunun konaklama yeri.
- organ
- t. Uzuv. Canlılarda belli bir vazifeyi yapmak için bir arada yaratılmış nesiclerin teşkil ettiği vücud parçası. (El, ayak, baş, göz.. gibi) * Bir fikre, bir gayeye hizmet için çalışan. * More…
- organizasyon
- Fr. Düzenleme, hazırlama, tanzim. * Teşkilât.
- orijinal
- Fr. Bir şeyin aslı. Tuhaf, garib hâli olan. * Değişik. * Nev'i şahsına mahsus, kendine mahsus. * Vasıf ve keyfiyetleri cihetinden benzerlerinden ayrı ve üstün. * Bir nümuneye göre More…
- orsa
- Yelkenleri mümkün olduğu kadar rüzgârın estiği cihete yaklaştırarak seyretmek hâli. * Geminin sol tarafı, iskele.
- ortodoks
- Yun. İtalya'daki Papalığa bağlı olmayıp, İstanbul'daki Fener Patrikhanesine bağlı Hristiyan. Doğu kilisesine ve an'anelerine sıkı sıkıya bağlı Hristiyanların mezhebi.
- osmaniyân
- (Osmanî. C.) Osmanlılar.
- osmanî
- (Osmaniye) Osman'a ait, mensup. * Osmanlı devletine mensup. Osmanlılarla alâkalı. Osman oğullarına ait.
| Osmanlıca sözlük | KuRGuN SöZLüK |
 ana sayfa | Kaynaklar/Sources |  yukarı |
| © 2019 KuRGuN | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.12 |