 | Sözlük Derlemesi |
| bulunan kelime: 207 | sayfa: 1 / 11 |
- âbab
- Otu bol olan yerler, çayırlar, otlaklar, mer'alar.
- âbal
- Develer.
- âbar
- (Bi'r. C.) Kuyular. Su kuyuları. * f. Hesap defteri.
- âbâ
- (Eb. C.) Babalar, pederler. * Mc : Mürşidler, ileri gelenler.
- âbâ ve ecdâd
- Analar, babalar, dedeler.
- âbek
- Sulu, su dolu olan şeyler. * Çıban. * Civa. (Hg).
- âcil
- Aceleci. * Acele eden. Hemen. * Derhal. Peşin. * Çabuk. * Fık: Dünya.
- âcilane
- f. Acele edene ait. Acele olarak. * şimdiki zamana ait.
- âcilen
- Vakit gelince yapılmak üzere. Bir vâdeye veya bir şarta bağlı bulunarak. ◊ Acele olarak. Serian, derhal, müstâcelen.
- âciz
- Beceriksiz. Eli ermez. Kabiliyetsiz. Gücü yetmez olan.
- âcizân
- (Âciz. C.) Âcizler, beceriksizler, zayıflar, güçsüzler.
- âcizâne
- f. Âciz olarak. Beceriksizce. Tevâzu ile. (Alçak gönüllülük ifâdesi için söylenir) 'Allah'a karşı kusurlarını bilen bir mü'min âcizâne ancak Allah'tan rahmet More…
- âciziyyet
- Acizlik, beceriksizlik, kabiliyetsizlik. * Fakirlik, tevâzu.
- âd
- Hz. Hud Peygambere (A.S.) isyan ettiklerinden gazab-ı İlâhiyyeye uğrayan ve helâk olan, Yemen tarafında yaşamış bir kavmin adı. ◊ (Âdet. C) Âdetler.
- âdat
- Âdetler. (Bak: Âdet)
- âdâb
- (Edeb kelimesinin çoğuludur.) Usul, yol, yordam, davranış kaideleri, terbiye. Ahlâk ve terbiyenin gerektirdiği konuşma ve hareket tarzı. Adaba uymayanlara edepsiz denir.
- âdâb u erkân
- Edebler, kaideler ve rükünler. Ahlâk ve terbiye kaideleri.
- âdd
- Kuvvet, salâbet.
- âde
- Âdet kelimesinin arabca terkiblerdeki kısalmış şekli. Meselâ: Harikulâde, alelâde, fevkalâde.
- âdem
- İnsan. İlk insan ve ilk peygamber.
| Osmanlıca sözlük | KuRGuN SöZLüK |
 ana sayfa | Kaynaklar/Sources |  yukarı |
| © 2019 KuRGuN | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.12 |